ලිහිණි පියාපත්- දෙසැම්බර් 11 රිවිර

ලිහිණි පියාපත් ....

වසිලිස්සා

වෝල්ගා නදී ඉවුරේ
පොප්ලර් හෙවණ යට
ඉවාන් එනකම්
බලන් ඉන්නව ද
ආදර වසිලිස්සා ....
උණු හිම වැටෙනා
ස්ටේප්ස් විල්ලුවේ
බැටළු රැළ සමඟින්
ජමීලා තනිවෙලා...
බබායිගා යකිණිය
දත් විලිස්සාවි
අල්තිනායි දෙස බලන්..
බිය නොවණු
සැබෑ වීරයෙකු ඒවි
රතු අසරුවා පිට
සිමියොන් ලා හත් දෙනා
නැවක් හදාවි..
රාජාලි කුමාරයා
සීත මාළිගයේ තනිවී
මල් තුහින වැටෙන'යුරු
බලාහිඳීවි...
ශීත කාලය නිමාවේවි
වසන්තය යළි ඒවි....

කොස් ගහේ කතාව..

මාස දෙක තුනක් ගිනි රස්නෙට ඉර පායා දැන් වැස්ස පටන් ගෙන ඇත.අව්ව කාලෙට ඉරට බැනපු අපි දැන් වැස්සට හිත යටින් බනින්නෙමු.අපට පමණක් නොව අසල්වැසි ඉන්දියාවට ද මේ ඉරණම තදින් බලපායි.අධික උණුසුම දරා ගන්නට බැරිවුණු ඔවුන්ට දැන් මොර සූරන වැසි වැටෙයි.
අපේ දිහාටත් වරින්වර වැසි ඇද වැටෙයි.පෙරදා රාත්‍රියේ මහ වැස්සකි.ඒ හා සමානවම බියකරු සුළඟක් ද හමන්නට විය.අතරින් පතර විදුලි එළි පාත් වෙයි..
වේලාව රාත්‍රි දහයට පමණ ඇත.
එක්වරම...
" දඩාං"
යන්තම් සිහින ලෝකයේ නිදි දෙව්දුව සමඟ සිටි මට දැනුණේ ඇඳෙන් බිමට වැටුනා වැනි හැඟීමකි.මදුරු සුරතලුන්ගෙන් බේරීමට හිසේ සිට පාදාන්තය දක්වා පෙරවූ ඇතිරිල්ල ඇඟේ ඔතාගෙනම අම්මා සෙව්වෙමි..
" අම්මේ....මොකද්ද ඒ සද්දෙ...පොඩ්ඩක් බලන්නකො.."
" ආ....ඒ ටකරමක් කඩන් වැටුණු සද්දයක්.ගිහින් නිදාගන්න.හුළඟට වෙන්න ඇති."
අම්මා දුන් පිළිතුර අකමැත්තෙන් බාර ගත් මම නැවත නින්දට පිවිසුණෙමි.සද්දය ඇහුණේ කන ළඟින්ම ය.
වැස්ස අඩුවිය.ඒත් ගේ පිටිපස්සෙන් වතුර ගලායන හඬක් ඇසෙයි.
ඒ අතර අම්මා...
" මේ....ටැප් එකේ වතුර එනවා අඩුයි.ගිහින් වැඩි කරන්න.."
අඩ නින්දෙන් ගොස් උපරිමයට වැඩි කළෙමි.
" ඒත් වතුර අඩුයි ."
පාරේ වතුර බටෙන් එන වතුර ,ටැංකිය ට යයි.දැන් ටැංකිය පිරෙන්න ඇති.ඒත් මෙච්චර ඉක්මණට වතුර අඩුවෙන්නෙ කොහොමද ..
" මොකක් හරි අවුලක්...එළියෙ තාමත් වතුර සද්දයක් ඇහෙනවා.."
" එහෙනම් බලනවා පොඩ්ඩක් "
අඩේ....කොස් අත්තක් කඩන් වැටිලා අපේ වහලෙට..ටැප් එහෙකුත් කැඩිලා.
" අම්මේ..........."
" අපොයි දෙයියනේ අනුන්ගෙ වතුවල කොස් ගස්..කී දවසක් කිව්ව ද ඕකෙ අතු කපන්න කියලා"
ඒ අතර අත්තම්මා කරළියට ආවාය.
" කතා කරනවා ගහේ අයිතිකාරයොන්ට.සතයක් වියදම් කරන්න එපා.ඉඩම් අයිනෙ ගස් හිටෝලා..."
ආත්තම්මා දුම්මල වරම අතට ගෙන නටයි.
කලබලය ඇසී කොස් ගහේ අයිතිකාර නැන්දා තාප්පය අසලට ආවාය.
 " හනේ....කඩන් වැටිලා නේ ..."
" මේකනේ....අක්කේ...වැස්සට ගහේ අතු දිරලා.ඒකනෙ කඩන් වැටිලා තියෙන්නෙ."
අත්තම්මාගේ මූණට අබ ටිකක් දැම්මා නම් දැන් චිටි චිටි ගාලා පුපුරයි.
" පුහ්..වැස්සට දිරලා...අනුන්ගෙ ගෙවල් වලට අතු වැවෙනකොට ඒවා කපන්න බෑ..වැස්සට දිරලා...හුහ් ... එහෙනම් වහින වෙලාවට කොස් ගහට කුඩයක් අල්ලන් ඉන්න තිබුණනේහ්.."
අපොයි අපේ අත්තම්මාගේ කට...එහා ගෙදර නැන්දා මූණ නරක් කරගෙනය.
" අම්මා දැන් ගේ ඇතුළට යන්න.අපි බලාගන්නම්.."
ඒ අපේ අම්මා ය.
 " හොඳට තියෙයි..."
අත්තම්මාගේ කට වහනවා..
 .බොරු ය.
මීට මාස ගණනකට පෙර ගෙදරට වාස්තුවිද්‍යාව මඟින් නිවසේ දෝෂ බැලීමට කෙනෙක් පැමිණියේය .
" මේ බුදු පිළිමෙ හොඳ නැගෙනහිරට.ඇඳන් සේරෝම තියෙන පැති වැරදියි.ධන හානි,හදිසි විපත්,අසනීප...."
ඔහුට කියාගෙන ආ දෙය ඉවර කරන්න ඉඩක් නොලැබුණි.
" මේ...මහත්තයෝ...බැලුවම නිදාගන්න ඇඳ කොයි අතට තිබ්බත් අපලයිනෙ..අපි එහෙනම් නිදා ගන්නෙ නැතුව ඇහැරන් ඉන්නම්.එතකොට දෝස ඉවරයිනෙ.."
අපරාදෙ සල්ලි.වාස්තු ශිල්පියාව බින්දුවට දැම්මාය.අපේ අත්තම්මාගේ හැටි එහෙමය.තවත් රස කතා හුඟක් ඇත.ඒවා පසුව ලියමි.
පහුවදා එළිය වැටී දෙපැයක් ගත වීමට මත්තෙන් මන්නා,පොරොව හා කියත් රැගත් පිරිසක් පැමිණ කොස් අතු එකින් එක කපයි.
අත්තම්මා එදෙස බලා සිටියි.වහලයත් ඔවුන් විසින් පිළිසකර කිරීමට පොරොන්දු වී ඇත.
 " හ්ම්.මගෙ කට නැත්තම් ඔක්කොම ඉවරයි.කර බා ගෙන වහලෙටත් අපේ සල්ලි වියදං කරයි.."
අත්තම්මාගේ කට ට තවමත් නිවාඩුවක් නැත..
************************************

යාදිනියකගේ ප්‍රේමය

ඇයි මට ඔයාව හීනෙන් පේන්නෙ...ගෙදර ආවා කියලා වෙනදට නම් කියනවා .මං ඇහැරිලා බලන් හිටියා .කාන්දමට ඇදෙන ඇල්පෙනෙත්තියක් වගේ ඔයා ට මගේ හිත ඇදුණත්..සත්තයි මං ඔයාට කරදරයක් වෙන්නෙ නෑ.මේක ඔයා ට අද තේරෙන්නෙ නෑ...ඒත් කවදාහරි දවසක දැනෙයි .බය වෙන්න එපා...මං ඇණයක් වෙන්නෙ නෑ.මොකද ..මං ඉන්න තත්ත්වය මං හොඳටම දන්නවා.ඊටත් වඩා ඔයා දන්නවා.
මං ඇත්තටම ළං වෙන්න බැරි තරුවකට ආදරේ කරනවා.මගෙ අහසෙ එළිය දිදී හැමදාමත් ඔයා ඉඳියි...ඒත් ඔයා කවදාවත් මගේ නෙමෙයි.
මට සමාවෙන්න..
මගෙ හිත මටත් හොරෙන් ඔයාට ආදරේ කරනවා..මට ඒ ආදරේ අයිතිය එපා.දුරින් ඉඳන් බලන් ඉන්න විතරක් ඉඩ දෙන්න....
ඉටිපන්දම් එළියට ඇදෙන කුරුමිණියෙක් වගේ ඔයාගෙ ආදරේ දිහාවට ඇදිලා එනවා.ඒ එළියෙන් මාව පිච්චිලා අළු වෙලා ගියත් කමක් නෑ.ඒ තරම්ම මං ඔයාට ආදරෙයි .
කළුවර වැටුණම කණාමැදිරියො එනවා වගේ මගේ හිතටත් පුංචි පුංචි එළි පේනවා.
ඔයා කවදා තේරුම් ගනියි ද....?සමහර විට මේ ආත්මයෙ ඔයාගෙ ආදරේ මට නොලැබෙයි...ඒත්...සංසාරෙ පුරාවට අපි මේ විදිහටම මුණගැහෙයි.මං ඔයාට ආදරේ කියයි ...ඔයා එදාටත් ඇහුන්නෑ වගේ ඉඳියි ...

වැස්ස

අහස කළු කරන් එනකොට
පුංචි පුංචි කුරුලු පැටව්
කෑගහනවා නිමක් නැතුව
හැංගෙන්නට තැනක් නැතිව...

ඉස්සර නම් අහළ පහළ
ගෙම්බොත් හිටියලු හරියට
අනේ නෑනෙ දැන් අහන්න
ගෙඹි රාළගෙ බක බක හඬ...

වතුර පාර දිගේ යන්න
හැදුවලු කඩදහි බෝට්ටු
කූඹි පැටව් අහුලාගෙන
පැටෙව්වාලු බෝට්ටුවට...

හිරි පොදයක් වැටෙනාවිට
ආසලු මිදුලට බහින්න
අම්මාගෙන් බැනුම් අහන්
මඩ වතුරේ ඇවිද යන්න...

ලස්සන රස අතීතයක්
අපිටත් ඉස්සර තිබුණලු
දැන්නම් බැහැ තෙමිලා යන්න
අපි වැඩිහිටි වෙලා ඔන්න...

Old is Gold

Old is gold...
That's why people,
offer value for
" Antiques "
Old is gold...
That's why people
visit
" Museums"
History is repeating..
we were there
And now..
we are here...
Unless the journey
end by us...
We will
"Meet again ....."

ඉඩදෙන්න...

ඉඩදෙන්න...
හමන සුළඟ ට
පිවිසෙන්න
ඔබෙ නිවහනට...
දොර කවුළු
හැරදමා
පිළිගන්න...
එනමුදු
අවදියෙන්
සිටින්න...
එම සුළඟ ට
ඉඩ නොදෙන්න..
බිම හෙලන්න,
ඔබ අපූරුවට සැරසූ
පින්තූර .....
කිසිලෙසක...

අතීතය

හිඳියි නම් ඔබ මගේ අසලින්
එදා මෙන් ඔබෙ අතින් එල්ලී..
යන්න තිබුනා මල් පාර මැද්දෙන්
සිනහ මල් පොදි විසිරුවන්....
වාරු නොමැතිව තටු සිඳුණු විට
ඔබ ගිහින් දුර මටත් නොකියම....
බලා නොසිටිමි යළිත් පෙර මඟ
යළි නොඑන බව දනිමි තිර ලෙස..
සෝ සුසුම් නොහෙළමි ඉතින් මම
කඳුළු නොසලමි මෙයින් මතුවට..
එහෙත් යලි යලි සිහිවේවි මට
බොඳව ගිය සුන්දර අතීතය....

කඳුළු අතරින් හිනාවෙන්න...

සෝවියට් රුසියාව...පන්ති අරගල හා විප්ලව පිරුණු රටක්..පීඩිත පන්තිය ඔවුන්ගේ වේදනාව මුදා හැරියෙ සාහිත්‍යය පාලමක් ලෙස උපයෝගී කරගෙන.
රුසියානු සාහිත්‍යයේ පහස වින්ද පුද්ගලයකු නම් ඔබ,එහි ස්ටේප්ස් තණ බිම්,වෝල්ගා නදිය,පොප්ලර් ගස්,ගල් අඟුරු ආකර...ඉවාන්..වසිලිස්සා...යන යෙදුම් හුරු පුරුදු විය යුතුය.
"වානේ පන්නරය ලැබූ හැටි "
ඉවාන් ගේ කතාව...කම්කරු පන්තියේ තරුණයෙක්.ඔහු ජීවිතය දිනන්නේ බොහෝ දුක් පීඩා මැද..
යකඩ පණ පොවන්නෙ අධික උෂ්ණත්වයක් තුළ...එවිට එහි සවිය දහස් ගුණයකින් වැඩිවෙනවා..
ඒ වගේම අපේ ජීවිතයේ මුහුණ දෙන දුක් පීඩා වැඩිවන තරමට අපේ බලය මුවහත් කරගන්න ඕනෙ..
ඉවාන්ට වගේ අපිටත් පුළුවන් ජීවිතේ දිනන්න...
අපිට දමා ගසන ගල් මුගුරු වලින් පවුරක් හදා ගන්න..
අවශ්‍ය වෙන්නෙ උත්සාහය..වැඩි වියදමක් නැහැ.
කවදා හරි...කඳුළු අතරින් හිනාවෙන්න පුළුවන් නම්..එදාට...ඔබේ වටිනාකම දහස් ගුණයකින් වැඩි වේවි.

Star

Far away from thousand miles
You are a shining  star..
Every night I am looking at you..
Even the moon is not there...
You were there always..shining
I know it is a dream...of reaching you..
But...
Please let me to glance at you..
Every dark hour...Every moment...
Please...let me dreaming of you...

මගේ කැඩපත ඔබේ දෙනෙතයි..

අවැසි වුණු මොහොතක
බලන්නට මගේ රුව කැඩපතකින්,
ඔබේ ඇසිපියන් යට...
අපූරුවට රැදී තිබුනා දිනෙක,
සදා නොවෙනස් විලසකින්....
එහෙත් අද ...
එවන් සොඳුරු ඇසිපියන් යට..
ගුලි වෙලා තවත් දෙනෙතක්,
රැදෙන්නට ඉඩ නොදී මට..
අණ දෙයි...යලි මෙහි නොඑනු...!!!
සබඳ...
එනමුදු තවම...
මගේ කැඩපත ඔබේ දෙනෙතයි...

අද විල්පත්තුව නම්..හෙට ???

හෙට දිනය බියකරුය
වන පියස නොමැත අද
ඉස්පාසුවක් නැතිව
සොයයි බිම් කඩක් අද..
ලොවට සිසිලස දුන්නු
සුවහසක් වනස්පති
කපා බිඳ හෙළා ඇත
හිත් පිත් නොමැති ලෙස ...
නිදහසේ දිවි ගෙවු
අහිංසක වන සතුන්
කෙළිදෙළන් ඇවිද ගිය
දිවි ,මුවන්,අලි ඇතුන්
කොහේ සැඟවෙයි ද
සිතන්නට බැහැ ඉතින්...
වෙන්කරනු ඇත දිනෙක
සත්වෝද්‍යානයක ...
පුංචි බිම් කඩක් තුළ
යකඩ රාමුවක සිරකරුවන් ව
ඇස් යොමයි අප වෙතට
අනේ අප බේරා ගන්න....!!!

යලිත් එයි

ජීවිතය....හරි පුදුමයි....
අරමුණක් ගිලිහී ගියත්,
තවත් නැවුම් අරමුණක්..
කඳුළක නිමාවකින්
හද පිරුණු සිනාවක්...
බිඳුණු හදවතක් වෙත,
ළඟා වුණු තව හිතක්...
යලිත් එයි වසන්තය,
ගිම්හානෙ එළඹුණත්...

Magic Essence

Love...
Is a magical essence..
It injects you happy..energy..
When you glanced at your sweetheart ...
You may feel the life.
Love ...
Is a miracle...
When the moment touched..
You start dreaming...
Feeling like,
Walking on the clouds.
Love is a gift...
Give it...feel it...believe it..

Where is my love...???

The moment when the world
Falls asleep at night
Surround with dark....& cold air
Moon is shining through the stars...
Jasmines blooms & their fragrance,
Spread the world mixed up with wind..
Who can feel the relaxing...
The happiness of enjoining the night awake...
Years ago...There were two,
Suffering the loneliness through the night...
Catherine..the lady who couldn't,
Utter her love to the sweetheart..
Heathcliff...the man who couldn't,
Able to read her eyes...filled with love...
They spent their lives,
Wuthering Heights.....
At the moment he realized,
That strong affection towards him..
There were no more "Chathy"alive..
To hold his hands & walk thousand miles ..
Past is repeating ...
There may be..so many hearts
Searching of missing love...
Through the sleepless night...
Where is she...? Where is he ...?

අපට කුමට මව් දිනයක්....

සෙනෙහෙ පුදමින් දිවා රෑ නිති
පැමිණි දින මව් කුසට දෙව් පුත්
 බැති සිතින් පැතුවාය දහසක්
සොඳුරු පැතුමන් සතුට මවමින් ...

දස මසක් කුස දරා වෙහෙසින්
දයා බරිතව මෙලොව බිහි කළ
දුවා දරුවනි යෙහෙන් වැජඹෙන
පුදමු අපි නිති මෑණියන් සොඳ ...

ඉඩ දෙමු ද වනසන්න සුසිරිත්
අපට කුමට ද මව් දිනක් අද..?
දිනක් නොව මුළු දිවි තුරාවට
රකිමු අපි නිති මෑණියන් සොඳ...

සතුට අබියස සිනාසුණ ඇය
කඳුළු අතරින් සිනාසුණ ඇය ..
කුසට අහරක් නොලැබ නිසිලෙස
අපේ කුසගිනි නිවා ලු ඇය ...

ගැයූ නැලවිලි නිබඳ සිහිවෙයි
ආදරෙන් අප සවන මිමිණුව..
ඉතින් කුමට ද මව් දිනක් අද ..?
සදා සුරැකිමු මෑණියන් සොඳ...

වෙරළ අසිරිය ...

සිඳු රළ පෙළ හැපී බිඳී
වෙරළ ඉමක් සසලවයි..
සුදු පෙණ කැට පයෙහි ගැටී
ආපසු දියඹට ඇදෙයි ....

මුතු බෙලිකටු සිප්පි කවඩි
වැලි මත නෙක රුව මවයි..
ලුණු රස පිරි මුහුදු හුළං
පොදියක් විත් ගත හැපෙයි...

පොල්‍ රුප්පාවෙන් මෑතක
වැලි මාළිග ගොඩ නැගෙයි..
අපට නොපෙනෙනා ඈතක
ගිනියම් ඉර සැඟව යයි..

Light up

When you feel something bad..
Make your mind to fight against..
Fight till the end unless you Win..
Will power is aleady with you..
A very little thing to do is,
Light up your hopes & go ahead..

සතුට පිපුණා ....

තරු අකුරු වැල් සෙමින් අමුණා
මද සුළඟ මුදු තාල ගලපා..
විහඟ තුඩු අග රැදුණු සී පද
ඇසුණු සිත් බැඳි දැහැන් බිඳුණා ..

රුවට දිළිසෙන රෝසමල් දැක
බඹර කැල නිති නාද දුන්නා ..
මිහිකත ඇතිරු පලස් මෙන්
දසත මැයි මල් විසිර තිබුනා..

නිසල වන පෙත් සසල කරමින්
නදී දිය රැල් සයුර දුටුවා ...
වෙහෙස පිරි සිත වෙළුණු  දුක් බැමි
මැකී ගිලිහී සතුට පිපුණා...

Hopes..

Hopes give energy to life..
To refresh with new thoughts..
Like little rain drops,
softly touching a dry willow...
Hopes..give life..to live long....

සමනල ගමන ..

නිල් පාට,කහ පාට
නේක පැහැ සමනල්ලු..
ලොකු,පුංචි බෙදී නැති
අහිංසක සමනල්ලු ..
සිරිපතුල් නමදින්න
පෙළ ගැසී සීරුවෙන්..
මල් උයන්,වන උයන්
දියඇළි ද පසුකරන් ..
ගිම්නිවා මොහොතකට
මලක් ළඟ නතරවී..
යලිත් අරඹයි ගමන
අතර මග නොනැවතී ..

Cinderella .....

A sudden touch of love..
Started to build a dream world.
A loving catch of blue eyes,
Show the way to the heaven.
Being the prince of the kingdom..
He was searching his missing love.
The world of love...
The world of love...
Cinderella is waiting for you......

කුරුලු හදවත

තටු සිදුන කිරිල්ලියට
පියාපත් යලි දෙන්න...
නිල් අහස සිසාරා
එදා මෙන් පිඹන්න...
කුරුලු හදවතක් ලන්ව
ඇත ඇයව සනසන්න...

සිටියි නම් නුඹ මා අසලකින්...

අහසත් දුර නොවෙයි මාහට..
මහා සයුරත් ගැඹුරක් නොවෙයි..
උණුසුමත් නොමදැනෙයි හිරු ළඟ..
සිටියි නම් නුඹ මා අසලකින්...

ගිරි දුර්ග තරණය කරන්නම්..
වැලි කතරෙ මිරිඟුව සොයන්නම්..
රිදුම් පිරිමැද විඩා නිවමින්..
කටුකොහොල් පසුකරන් එන්නම්..

දරාගන්නම් මහමෙරක් දුක්..
මුවින් සුසුමක් නොහෙළමින්..
සිනාසෙන්නම් සෑමවිට මම..
සිටියි නම් නුඹ අසලකින් ..

මිනිසා ..

අමා දිය දහරේ
තොටුපොළක් සොයා
ජීවන ඔරුව පැදයන
මිනිසා ....
මල් වට්ටියක්
පහන් ආලෝකයක්
සුවඳ දුම් ස්වල්පයක්
අත දරා ...
වෙහෙර මළුවේ
ඉඩක් සොයමින්
ඇවිදියි සෙමින්
වට පිට බලා ...

වැස්ස වගේමයි....

හතර අත කලු කරන්
වහින මහ වැහි තරම්..
ආදරය ඇද හැලෙයි
වියලි හද තෙත් කරන්..

ගිගුම් නද මතුකරන්
විදුලි එළි විහිදුවන්
විටෙක එය බිය දැනෙයි..
රුදුරු බව මුසුකරන්..

එහෙත් මල් වැසි අරන්
වඩින විට සෙනෙහසින්..
තුරුළු වන්නට හිතෙයි
ළං වෙලා ආදරෙන් ..

මගේ ජීවිතය වුණු ඔබ ...

මුතු බෙලි කටුවෙන්
ලොවෙන් සගවාගෙන
සුරැකිව තබාගත්
මුතු කැටයයි ඔබ ...

යොදුන් ගණනක් දුර
මිහි මව්ගෙ තුරුලේ
සුරැකිව තබාගත්
මාණික්‍යයයි ඔබ...

තනිව වනයෙහි සරණ
ඇත් නිරිඳු දළ යුගල
සුරැකිව තබාගත්
ගජමුතුවයි ඔබ ...

ලොවට නොපෙනෙන්නට
ලොවෙන් සගවාගෙන
සුරැකිව තබාගත්
උණුසුම් හදවතයි ඔබ ..

සිතුවිලි ......

රසබර වදන් ගෙත්තම් කරන්නට..
පෙර මග බලා හිදී පන්හිඳ ..
මකුළු දැල් පිසදමා යලි
ගත්තෙමි පොත අතට...